عصرایران؛ بهنام اکبری - از همان اولین سیلی که در گلستان جاری شد، دستگاه های مختلف از طریق رسانه ها هشدارهایی را مبنی بر سلفی نگرفتن و ترک خانه هایشان به مردم دادند. برخی فعالان فضای مجازی هم کاسه داغ تر از آش شدن و به مردم نقد کردند چرا هشدارها را جدی نمی گیرند.

دلایلش ساده و روشن است.

عکس های حضور مسئولین در مناطق سیل زده را ببینید، همه غرق در آب و به دنبال ژست گرفتن ی خودشان هستند.

بدتر از مسئولین، خبرنگارهای صدا و سیما هستند که سناریوی تکراری پلاتو گفتن در آب را پشت سرهم به نمایش می گذارند.

خبرنگاران ژاپنی در سیل سال گذشته میلادی ژاپن هنگام تهیه گزارش از صحنه سیل کلاه ایمنی به سر دارند. این کار در مخاطب حس خطر و مسئولیت نسبت به مراقبت فردی را تقویت می کند.

 وقتی که مسئول و خبرنگاری که هشدارهایی را که خودشان به اطلاع مردم می رسانند در عمل جدی نمی گیرند، از مردم هم نباید انتظار توجه به هشدارها را داشت، هر چند که جدی و به نفع خودشان باشد.

  وقتی خبرنگار خودش بی دلیل تا کمر‌ داخل آب بایستد جلوی دوربین، روشن است که مخاطب عادی هم هوس کند مثل آن خبرنگار عکسی با سیل داشته باشد.

 مسئولین محترم دوره این ژست گرفتن ها (تا کمر داخل آب رفتن)گذشته است. خبرنگار و همکار عزیز لطفا یکبار دیگر جزوه های خبرنگاری حوادث را با هم بخوانیم. رسانه ها از آن چیزی که ما تصور می کنیم قدرتمند تر و تاثیرگذار تر هستند، لطفا خوراک درست به مخاطب بدهیم. از خودمان شروع کنیم.